ادعای خسارت (Claim)

وقوع خطر یا پیشامدی که موجب انجام تعهد مالی یا تعهد اساسی بیمه‌گر شود.

ارزش باز خریدی (Surrender Value)

در نوع ویژه‌ای از بیمه زندگی، چنانچه قبل از موعد پرداخت مزایا، بیمه‌نامه به عللی تداوم نیابد، کمتر از سرمایه‌ای که در بیمه‌نامه نوشته شده به بیمه‌گذار پرداخت می‌شود، که به آن سرمایه مخفف می‌گویند. سرمایه مخفف شامل همه بیمه‌های زندگی نمی‌شود.

استثنائات (Exclusions)

وقایعی که مشمول بیمه نمی‌شوند یا از تعهد بیمه‌گر خارج‌اند در اصطلاح بیمه، استثنائات بیمه‌ای نامیده می‌شوند.

الحاقیه (Endorsement)

نوشته‌ای است که به بیمه‌نامه ضمیمه می‌شود و جزو جدایی ناپذیر آن به حساب می‌آید. در واقع تغییراتی که بعدا در بیمه‌نامه به وجود می‌آید، معمولا از طریق صدور الحاقیه انجام می‌پذیرد.

بازرس خسارت (Loss Adjuster)

شخص مستقلی است که از شرکت بیمه دستمزد دریافت می‌کند و برای پاسخ به این پرسش‌ها به بررسی می‌پردازد: آیا خسارت ادعا شده تحت پوشش بیمه است و مربوط به بیمه‌گذار شرکت بیمه؟ مقدار خسارت قابل پرداخت چقدر است؟

بیمه (Insurance)

بیمه عملی است که بموجب آن یک طرف (بیمه‌گذار) متعهد پرداخت مبلغی به نام حق بیمه می‌شود و طرف دیگر بیمه‌گر با قبول مجموعه خطرهایی طبق موازین آماری پرداخت خسارت را در صورت تحقق خطر بعهده می‌گیرد.

بیمه آتش‌سوزی (Fire Insurance)

تامین و جبران زیان‌هایی که بر اثر وقوع آتش سوزی به اموال و دارایی مورد بیمه وارد می‌شود.

بیمه اتکایی (Reinsurance)

عبارت است از قرارداد واگذاری که بموجب آن شرکت بیمه درصد یا قسمتی از خطرات مورد تعهد خود را بر اساس یک قرارداد اتکایی نزد یک یا چند شرکت بیمه اتکایی، بیمه کند.

بیمه اجباری (Compulsory Insurance)

هر یک از انواع بیمه که به حکم قانون لازم الاجرا باشد.

بیمه از کار افتادگی دایم (Permanent Health Insurance)

در این بیمه‌نامه، تا زمانیکه بیمه‌گذار بعلت حادثه یا بیماری قادر به کارکردن نباشد، به وی حقوق پرداخت می‌شود. این پرداخت معمولا تا هنگام بازنشستگی ادامه می‌یابد.

بیمه اموال (Property Insurance)

این نوع بیمه‌ها، اموال مشخصی را که ممکن است بر اثر حوادثی همچون آتش‌سوزی، طوفان یا دزدی زیان ببینند یا خراب شوند، تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه با سرمایه افزایشی (Increasing Term Insurance)

در این نوع بیمه‌نامه زندگی، سرمایه بیمه‌نامه با گذشت هر سال بر اساس درصد معینی از سرمایه اولیه افزایش می‌یابد. این بیمه‌نامه برای افرادی طراحی شده‌است که به دلیل افزایش سالیانه حقوق، توانایی پرداخت حق بیمه بیشتری دارند و ارزش زندگی آنان هم رو به افزایش است.

بیمه باربری دریایی (Marine Insurance)

خسارت وارد شده به محموله وسایل حمل و نقل در هنگام بار گیری و تخلیه، با این بیمه تحت پوشش قرار می‌گیرد.

بیمه بدنه کشتی و هواپیما (Aviation and Marine Transport)

این بیمه خسارت وارد شده به کشتی و هواپیما را تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه تمام خطر (All Risk Insurance)

در این نوع بیمه، تمامی موارد محتمل در وقوع خسارت تحت پوشش شرکت بیمه قرار می‌گیرد، بغیر از مواردی که در بیمه‌نامه استثنا تلقی شده‌است.

بیمه جامع (Comprehensive Insurance)

بیمه‌نامه‌ای است که مجموعه‌ای از خطرهای مشخص را تحت پوشش می‌گیرد.

بیمه جایگزینی کهنه با نو (New-for-old)

این پوشش برای مواردی است که شی صدمه دیده با شی نو جایگزین شود و بیمه‌گر هزینه استهلاک و استفاده از شی کهنه را از خسارت پرداختی کسر نکند.

بیمه حوادث شخصی (Personal Accident Insurance)

در این بیمه‌نامه چنانچه بیمه شده در حادثه‌ای مجروح شود، بیمه‌گر مبلغ مشخصی را به وی پرداخت می‌کند. همچنین اگر حادثه به معلولیت منجر شود بر اساس نوع آن، پرداخت‌ها بصورت هفتگی، دوره‌ای یا یکجا انجام می‌گیرد.

بیمه درمان خصوصی (Private Medical Insurance)

هزینه‌های معالجات پزشکی با این بیمه نامه قابل پرداخت است.

بیمه درمانی گروهی (Group Permanent Health Insurance)

بیمه‌ای است که کارفرمایان اخذ می‌کنند، تا کارگران یا کارکنان را در قبال هزینه درمان بیماری‌‌ها تحت پوشش قرار دهند.

بیمه زیان پولی (Pecuniary Loss)

این نوع بیمه هر نوع زیان مالی را که ممکن است به علت اختلال در فعالیت اقتصادی و وام‌های رهنی اتفاق افتد تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه ساختمان (Building Insurance)

بیمه‌نامه‌ای است که بنای خانه یا دیگر ساختمان‌ها را در قبال خطرهای متعدد تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه شده (Insured)

شخصی است که حیات یا سلامت او موضوع بیمه قرار می‌گیرد.

بیمه شکست ماشین‌آلات (Mechanical Breakdown Insurance)

پوشش هزینه خراب شدن ماشین‌آلات، اتومبیل و لوازم منزل، با این بیمه انجام می‌گیرد.

بیمه عمر زمانی نزولی (Decreasing Term Insurance)

طبق شرطی که در برخی از بیمه‌نامه‌های زندگی قید می‌شود، سرمایه بیمه‌نامه با گذشت هر سال به مقدار مشخصی کم می‌شود، تا در نهایت به صفر برسد. این شرط برای کسانی مفید است که با گذشت زمان نیاز آنان به پوشش بیمه‌ای کم می‌شود.

بیمه عمر گروهی (Group Life Insurance)

بیمه‌نامه‌ای است که همزمان تعدادی از کارکنان یا کارگران یک ساختمان را تحت پوشش قرار می‌دهد. این نوع بیمه معمولا در گروه‌های کارفرمایی و کارگری رایج است و کارفرما، کارگران را به میزان چند برابر حقوق آنان، بیمه عمر به شرط فوت می‌کند.

بیمه مسئولیت (Liability Insurance)

در این نوع بیمه، شخص می‌تواند متناسب با حرفه و شغل خود مسئولیت خود را با خرید بیمه‌نامه مسئولیت تحت پوشش قرار دهد.

بیمه مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری (Motor Insurance)

این بیمه مسئولیت‌های قانونی ناشی از استفاده از اتومبیل را که بر اثر زیان و خسارت به دیگر افراد وارد می‌شود، تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه مسئولیت مدنی کارفرمایان (Employers Liability Insurance)

پوشش کارفرمایان در مقابل خسارت‌هایی که از طرف کارکنان اداری یا کارگران آنان در حین یا به مناسبت آن به اشخاص ثالث وارد شود.

بیمه مستمری عمر (Annuity)

نوعی بیمه عمر که بموجب آن بیمه‌گر با دریافت حق بیمه (بطور یکجا یا با اسقاط) متعهد پرداخت مستمری تمام عمر یا مستمری تا مدت معین می‌شود.

بیمه مشترک (Co-insurance)

عبارت است از اجتماعی بین بیمه‌گر و بیمه‌گذار که بمنظور پوشش مورد بیمه، هر یک به نسبت معینی پس از احتساب کاستنی‌ها، تقسیم ریسک می‌نمایند.

بیمه وثیقه (رهن) (Mortgage Insurance Policy)

تضمین طلب یا وثیقه طلب یا سپرده برای اطمینان از وصول طلب. بیمه خود نوعی وثیقه است و بدهکار می‌تواند در برخی موارد بجای وثیقه ملکی بیمه‌‌نامه‌ای تهیه کند و به طلبکار خود بدهد.

بیمه‌گذار (Policyholder)

شخصی که قرارداد بیمه را منعقد و پرداخت حق بیمه را تعهد می‌کند. در بیمه‌های اموال و مسئولیت بیمه‌گذار مشخص است، اما در بیمه‌های اشخاص گاهی بیمه‌گذار یک شخص یا یک موسسه است و بیمه شدگان، اشخاص دیگری می‌باشند.

بیمه‌گر (Insurer)

شرکت یا موسسه مجازی است که طبق قانون و مقررات مملکتی و ضوابط فنی به عملیات بیمه‌گری، یعنی قبول ریسک و تعهد جبران خسارت یا پرداخت سرمایه بیمه، اشتغال می‌ورزد.

بیمه‌نامه (Policy)

سندی است که به امضای بیمه‌گر و بیمه‌گذار میرسد و تجلی و تظاهر قرارداد بیمه می‌باشد.

بیمه‌نامه انفرادی زندگی (Individual Policy)

بیمه نامه‌ای که فرد با آن زندگی خود و بستگان را تحت پوشش قرار دهد.

بیمه‌نامه تمام عمر (Whole Life Policy)

بیمه‌نامه‌ای است که در آن حق بیمه در تمام عمر یا تا زمان مشخصی پرداخت می‌شود و مزایای بیمه هر زمان که شخص بیمه شده فوت کند به بازماندگان پرداخت خواهد شد.

بیمه‌نامه جبران خسارت حرفه‌ای (Professional Indemnity Insurance)

این بیمه‌نامه، متخصصان رشته‌های مختلف را در قبال خسارت‌های ناشی از اشتباهات و غفلت‌های هنگام کار تحت پوشش قرار می‌دهد.

بیمه‌نامه مازاد (Loss of Excess Policy)

در این بیمه‌نامه، برای جلوگیری از افزایش هزینه‌های بیمه‌گر حداقلی از خسارت را بیمه‌گذار پرداخت می‌کند برای مثال، خسارت‌های تا ده هزار تومان را بیمه‌گذار پرداخت می‌کند، ولی چنانچه خسارت بیشتر از این مقدار باشد، همه آن را بیمه‌گر پرداخت خواهد کرد.

بیمه‌نامه مانده بدهکار (Mortgage Protection Policy)

بر اساس این نوع بیمه‌نامه عمر در مواردی که وام گیرنده قبل از پرداخت همه اقساط وام فوت کند، شرکت بیمه پرداخت بقیه اقساط را بر عهده می‌گیرد.

بیمه‌نامه مسئولیت عمومی (Public Liability Policy)

مسئولیت‌های قانونی که براثر وارد آمدن صدمه یا زیان غیر عمدی به دیگران ایجاد می‌شود، با این بیمه نامه تحت پوشش قرار می‌گیرد.

بیمه‌های بلند مدت (Long Term Insurances)

بیمه خطرهایی است که دامنه پوشش آنها در یک دوره بیشتر از یکسال است و حق بیمه آنها از ابتدا بر اساس دوره بلند مدت محاسبه می‌شود. این نوع قراردادهای بیمه‌ای همانند بیمه‌های زندگی و پس‌انداز، منبع سرمایه‌گذاری ارائه می‌کنند.

پرداخت مشترک (Co-payment)

پرداخت قسمتی از هزینه‌های پزشکی، خدمات اورژانسی مورد نیاز افرادی که تحت پوشش بیمه درمانی گروهی می‌باشند.

پوشش بیمه‌ای (Cover)

تضمین و تامینی که بیمه‌گران در مقابل دریافت حق بیمه با صدور بیمه‌نامه در اختیار بیمه‌گذاران قرار می‌دهند.

تخفیف عدم خسارت (No Claim Discount)

هنگامی که در یک دوره پوشش (بویژه در بیمه‌های اتومبیل) بیمه‌گذار خسارتی از بیمه‌گر نگرفته باشد، برای تجدید بیمه‌نامه در دوره بعد مقداری از حق بیمه بصورت تخفیف کاسته می‌شود.

تشدید خطر (Hazard)

به چیزی گفته می‌شود که شانس وقوع خسارت ناشی از بروز یک خطر معین را افزایش می‌دهد.

تعهدات (Warranties)

اصول اساسی در قرارداد بیمه که در صورت تخلف یکی از طرفین، به زیان دیده این اجازه را می‌دهد که قرارداد مذکور را فسخ نماید.

تقصیر (Negligence)

تخلف از تعهدات قراردادی یا الزامات قانونی یا انجام ندادن تکلیفی که انسان در مقابل دیگران دارد و باید آن را با مراقبت و درستی انجام دهد.

تواتر خسارت (Frequency)

رابطه یا نسبت تعداد خسارت‌های اعلام شده در یک مدت معین به تعداد خطرهای بیمه شده در همان مدت در یک رشته معین بیمه‌ای.

جانشینی (Subrogation)

در زمان تصفیه خسارت، بیمه‌گران با دریافت رسید خسارت از بیمه‌گذار جانشین او می‌شوند و بیمه‌گذار با امضای رسید خسارت، کلیه حقوق و دعاوی خود را علیه مقصر حادثه یا مسئول خسارت تا میزان خسارت دریافتی به بیمه‌گر واگذار می‌کند.

حادثه (Accident)

عبارت است از پیشامد ناگهانی و به نسبت شدیدی که در اثر عوامل خارجی بدون دخالت اراده بیمه‌گذار یا بیمه‌شده رخ دهد و موجب زیان بدنی یا مالی شود.

حادثه قهری، بلاهای آسمانی (Act of God)

حوادثی که ناشی از بلایای طبیعی بوده و کسی در وقوع آن دخیل نیست (مانند زلزله، سیل و طوفان).

حد (Limit)

حداکثر میزانی که در بیمه‌نامه برای تحت پوشش قرار دادن خطر تعهد شده‌است.

حد اعلای حسن نیت (Utmost Good Faith)

قرارداد بیمه مبتنی بر حسن نیت است بدین معنی که بیمه‌گران صداقت و حسن نیت بیمه‌گذاران را اساس کار خود قرار می‌دهند. به همین جهت شرکت‌های بیمه بر اساس اظهار و اطلاعی که، بیمه‌گذاران در پیشنهادهای بیمه قید می‌کنند، اهمیت خطر و تعهد خود را تخمین می‌زنند.

حق بیمه (Premium)

مبلغی که بیمه‌گذار در مقابل تحصیل تامین بیمه‌ای یا تعهد جبران خسارت توسط بیمه‌گر، به او می‌پردازد.

حق بیمه سالیانه (Yearly Premium)

حق بیمه‌ای است که در پایان هر دوره بر اساس شرایطی که در بیمه‌نامه مشخص می‌شود پرداخت آن تکرار می‌شود.

حق بیمه مازاد (Loading)

بمعنای آن است که از بیمه‌گذار بعلت موقعیت ویژه بیشتر از (میانگین) رشته بیمه مربوط، حق بیمه دریافت شود.

حقایق مهم بازگوکردنی (Material Fact)

هر نوع اظهار و اطلاعی که بتواند در تعیین نرخ حق بیمه و تعهد خسارت توسط بیمه‌گر تاثیر گذار باشد.

خسارت بدنی (Bodily Injury)

زیان‌های وارد به سلامتی یا حیات انسان مانند جرح، نقض عضو و از کارافتادگی دائم یا موقت _ فوت بر اثر حادثه یا بیماری.

خسارت مادی (Physical Damage)

اصطلاحی کلی که به خسارات عینی بر اشیا اطلاق می‌شود.

خسارت کلی (Write-off)

اتومبیل صدمه دیده‌ای که با تعمیر درست نشود یا هزینه تعمیر آن از ارزش قبل از تصادف بیشتر باشد.

خطر (Peril)

عبارت است از واقعه‌ای که در زمان کم و بیش دور و نزدیک احتمال وقوع داشته باشد و بتوان درجه احتمال وقوع آن را پیش‌بینی کرد.

خطر (Risk)

خطر عبارت است از اتفاق یا پیشامد احتمالی که زمان وقوع آن نامعلوم بوده، تحقق آن بستگی به میل و اراده طرف‌های قرارداد بیمه نداشته باشد.

خطرات اخلاقی (Moral Hazards)

شرایط روحی و خصوصیات افراد که احتمال وقوع خطر را بالا می‌برد.

خطرهای بیمه‌ناپذیر (Uninsurable Risks)

وقایعی که از نظر فنی و قانونی نمی‌توان آنها را بیمه کرد و در جاییکه وقوع آنها اجتناب‌ناپذیر است مانند جنایت، خسارت عمدی و جریمه‎ها.

خود بیمه‌گی (Self Insurance)

موسسه‎‌ای که با تجمع و گردآوری سرمایه و منابع مالی خود کار مقابله با عواقب خطرها یا جبران خسارت‌های خود را به دوش می‌گیرد.

درآمد سرمایه‌گذاری (Investment Income)

درآمدی است که بیمه‌گر از محل سرمایه‌گذاری حق بیمه‌هایی بدست می‌آورد که هنوز صرف پرداخت خسارت نشده‌است.

دلال رسمی بیمه (Broker)

شخصی که به حرفه عرضه و فروش بیمه اشتغال دارد و به وکالت از طرف مشتریان خود ریسک‌های قابل بیمه را نزدیک یک یا چند بیمه‌گر بیمه می‌کند.

ذینفع (Beneficiary)

شخص یا اشخاصی که بعنوان ذینفع از سرمایه بیمه یا مستمری یا غرامت بیمه توسط بیمه‌گذار در زمان حیات او تعیین می‌شوند و بیمه‌گر متعهد به اجرای این ترتیب است.

راهن (Mortgagor)

شخص وام گیرنده که بیمه‌نامه‌ای بعنوان وثیقه نزد مرتهن می‌گذارد.

ریسک‌های خاص (Particular Risks)

متضمن خسارت‌هایی است که از وقایع انفرادی بوجود می‌آیند و بیشتر، افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

ریسک‌های خالص (Pure Risk)

ریسکهایی هستند که احتمال خسارت یا عدم خسارت دارند، بنابراین خطرات طبیعی یا پیامدهای ناشی از اشتباهات انسانی معمولا فقط ریسک‌های خالص هستند.

ریسک‌های سوداگرانه (Speculative Risks)

وضعیتی را که در آن احتمال سود، زیان و عدم زیان باشد را توصیف می‌کنند، بنابراین جزو ریسک‌های قابل بیمه نمی‌باشند.

ریسک‌های عام (Fundamental Risks)

ریسک‌های عام از پدیده‌های اقتصادی، اجتماعی، طبیعی، بهداشتی و یا سیاسی ایجاد می‌شوند. جنگ، زمین لرزه، بیماریهای گوناگون و رکود اقتصادی که به بیماری منجر می‌شود، نمونه‌هایی از ریسک‌های عام هستند.

سرمایه بیمه زندگی (Benefit)

پولی است که شرکت بیمه بعد از ادعای خسارت یا موقع تعیین شده به ذینفع بیمه‌نامه می‌پردازد.

سرمایه تحت پوشش (Sum Insured)

ارزشی است که هر دارایی به آن مقدار بیمه شده و حداکثر مبلغی است که شرکت بیمه برای هر خسارت خواهد پرداخت. در بیمه زندگی مبلغی است که بیمه‌گر پرداخت آن را تضمین کرده و ممکن است سرمایه افزوده هم به آن اضافه شود.

سهم بیمه‌ای (Contribution)

بهای بیمه یا سهم بیمه‌گذار در بیمه شدن که بر خلاف حق بیمه حالت متغیر دارد. سهم بیمه بیشتر در شرکت‌های بیمه تعاونی یا شرکت‌های متقابل بیمه متداول است و هر عضو شرکت آن را می‌پذیرد.

شخص ثالث (Third Party)

شخصی غیر از بیمه‌گذار و بیمه‌گر است که در یک حادثه تحت پوشش بیمه خسارت می‌بیند.

شدت خسارت (Severity)

میزان خسارت نهایی وارده که یکی از معیارهای برآورد حق بیمه می‌باشد.

شرایط بیمه‌نامه (Conditions)

قسمتی از بیمه‌نامه است که در آن قواعدی مطرح می‌شود و بیمه‌گر و بیمه‌گذار باید آنها را رعایت کنند. برای نمونه بیمه‌گذار موظف است که از اموال تحت پوشش بیمه به خوبی مراقبت کند و وقوع حادثه را در اولین فرصت به اطلاع بیمه‌گذار برساند.

شرایط قابل تبدیل (Convertible Terms)

اگر این شرط در بیمه‌نامه زندگی گنجانده شود، بیمه‌گذار می‌تواند بیمه‌نامه زمانی خود را بدون نیاز به معاینات پزشکی مجدد، به یکی از بیمه‌نامه‌های تمام عمر یا عمر و پس‌انداز تبدیل کند.

شرط تمدید (Renewable Term)

این شرط به بیمه‌گذار اختیار می‌دهد که بعد از دوره زمانی مشخصی، بدون نیاز به ارائه مدارک پزشکی بیشتر، بتواند دوره پوشش بیمه‌نامه خود را افزایش دهد، مشروط بر اینکه سن بیمه‌شده به بالاتر از ۶۵ سال نرسد.

شرکت‌های بیمه اختصاصی (Captive Insurance)

شرکت‌هایی هستند که معمولا موسسات بزرگ تاسیس می‌کنند و تامین مالی ریسک‌های مربوط به آن موسسه را بر عهده دارند.

علت بلافصل (Proximate Cause)

موثرترین علت در بین زنجیره‌ای از علت‌ها که بصورت مستقل و بدون دخالت نیرویی دیگر موجب ایجاد خسارت می‌شود.

غرامت (Indemnity)

شامل مبلغی است که بیمه‌گر متعاقب یک خسارت به شخص ثالث زیان دیده می‌پردازد و هم شامل زیان و خسارتی است که به خود بیمه‌گذار به علت وقوع خطر وارد می‌شود و بیمه‌گر با دریافت حق بیمه متعهد پرداخت آن گردیده‌است.

فرم تقاضای بیمه (Application Form)

نوعی پرسشنامه است که در آن سوالاتی به منظور شناسایی بیمه‌گذار و شناخت مشخصات و موقعیت خطر مطرح شده‌است و بیمه‌گذار با پاسخ دادن به آنها بیمه‌گر را در ارزیابی خطر و تعیین نرخ حق بیمه و قبول بیمه یاری می‌کند.

مدیریت ریسک (Risk Management)

مدیریت ریسک شامل فرایندی است که طی آن با انتخاب تکنیک‌های مناسب برای برخورد با ریسک‌های خالص که شامل بیمه نیز می‌شود درگیر است و شامل ارزیابی ریسک، کنترل ریسک، تامین مالی ریسک، اجرا و مراقبت از آن می‌باشد.

مرتهن، وام دهنده (Mortgagee)

شخص وام‌دهنده است که می‌تواند از شخص بدهکار خود بیمه‌نامه‌ای به عنوان وثیقه دریافت کند و معادل وجهی باشد که او وام داده‌است.

مستمری (Pension)

حقوقی است که بعد از بازنشستگی به افراد پرداخت می‌شود.

معافیت از پرداخت حق بیمه (Waiver of Premium)

یکی از مزایای اختیاری بیمه زندگی است و بمعنای آن است که چنانچه بیمه‌گذار بر اثر بیماری یا آسیب دیدگی جسمانی نتواند حق بیمه را پرداخت کند، شرکت بیمه حق بیمه‌ها را خواهد پرداخت.

مقدار حق بیمه (Premium Level)

حق بیمه‌ای است که طبق شرایط بیمه‌نامه به بیمه‌گر پرداخت می‌شود.

موضوع بیمه‌ای (Subject Matter of Insurance)

آنچه موضوع بیمه یا موضوع قرارداد بیمه قرار می‌گیرد قبول خطر (تعهد جبران خسارت یا پرداخت سرمایه) است. بنابراین خطر را موضوع بیمه، و آنچه را که در مقابل خطر بیمه می‌شود را مورد بیمه می‌نامیم.

موعد پرداخت (Maturity)

تاریخی است که برای زمان پرداخت سرمایه بیمه‌های عمر و پس‌انداز توافق و تعیین شده و در آن هنگام سرمایه بیمه‌نامه و دیگر مزایای آن قابل پرداخت است.

نرخ (Rate)

قیمت بیمه‌نامه است که معمولا بصورت هزینه یک واحد پوشش بیان می‌شود برای مثال: ۱۰۰۰ ریال برای هر یک میلیون ریال سرمایه تحت پوشش.

نرخ تداوم (Persistency)

نرخی است که بر اساس آن بیمه‌گذاران بیمه‌نامه خود را نزد بیمه‌گر ادامه می‌دهند.

نرخ ترکیبی (Combined Ratio)

مجموع میزان نرخ زیان و نرخ هزینه و نرخ عدم ادعای خسارت بیمه‌گذار.

نرخ خسارت (Loss Ratio)

درصد خسارت نسبت به حق بیمه‌های مربوط به عملکرد سالی که این خسارت‌ها در جریان آن اتفاق افتاده‌اند.

نفع قابل بیمه (Insurable Interest)

نوعی از نفع مالی بوده که فرد باید داشته باشد تا قانونا پوشش بیمه قابل اجرا داشته باشد.

نماینده بیمه (Agent)

شخصی است که برای یک شرکت بیمه، به فروش بیمه‌نامه اقدام می‌کند.

هزینه استهلاک (Betterment)

چنانچه بعد از حادثه و تعویض یا تغییر اموال آسیب دیده، بیمه‌گذار در وضعی بهتر از قبل از حادثه قرار گیرد، مبلغی از خسارت‌ها بصورت هزینه استهلاک کسر می‌شود. این کار باعث جلوگیری از سوء استفاده از بیمه و ایجاد حوادث عمدی می‌شود.

کارمزد (Commission)

درصد یا قسمتی از حق بیمه که بابت فروش بیمه یا تصدی امور بیمه‌ای از طرف شرکت بیمه به واسطه‌های بیمه پرداخت می‌شود. درصد کارمزد بیمه بر حسب رشته‌های مختلف بیمه متفاوت است.

کاستنی (Deductible)

درصد یا قسمتی از خسارت که طبق شرایط بیمه‌نامه بعهده بیمه‌گذار است و بیمه‌گر نسبت به آن تعهدی ندارد مگر آنکه در مورد نوع و نحوه محاسبه آن توافق شده باشد.

کاهش ارزش (Value of Diminution)

نظریه‌ای که بر مبنای آن وسایط نقلیه پس از تصادف و تعمیر مقداری از ارزش خود را از دست می‌دهند.